Do strony Parku
Szukaj w sklepie
Szukaj w serwisie
Szukaj
Konto
Koszyk
ZADNI Mnich N-S, ściany północna i południowa oraz Zadni Mnich E, uskok pd.-wschodni i ściana północno-wschodnia. Mapy w pionie. Dwa wielobarwne plakaty-topo (składane). Ściany Tatr TOPO nr 17 oraz Ściany Tatr TOPO nr 18.
Opracowanie i fotografie Grzegorz Głazek. Wydanie 1. Warszawa Kielce 2019. Wydawcy: Master Topo i Antykwariat Górski FILAR.
Dwa arkusze topo, ujęcia z 4 kierunków, pierwsze wydania. Zestaw topo obejmuje 20 dróg i kombinacji (numeracja łączna na obu topo). W tym nowe drogi z 2003 roku i wszelkie ospitowane wcześniej linie, dodatkowo rozszyfrowano i naniesiono kilka nieopisanych dotąd wariantów.
Zlokalizowano osadzone w skale stałe przeloty (z podziałem na ringi i spity, czyli kotwy wklejane z litej stali oraz kotwy z plakietką, osadzane udarowo, a więc mniej trwałe).
Uaktualniono, po reekipowaniu w 2018, stan ringów i stanowisk zjazdowych na drodze zachodnią granią i na uskoku. Zaznaczono ok. 30 punktów o dającej się ustalić wysokości w ścianie i na jej obrzeżach. Uporządkowano i dodano szereg nazw oraz określeń formacji z pierwotnych opisów, nie tylko przewodnikowych. Lista dróg została poszerzona o dokładne daty oraz nazwiska zdobywców.
Istotną nowością w ogóle w tej serii topo wspinaczkowych jest dokładna poziomicowa mapka szczytu. Ułatwia ona orientację wśród ścian i filarów szczytu. Pokazuje ona obszar około 120×110 m w skali 1:1000, z poziomicami co 1 m (czyli z dokładnością 10 razy większą niż np. mapa Rysów i Morskiego Oka z naszego opracowania “Rysy – zestaw topograficzny”).
W zdjęcia wrysowane schematy dróg.
Format każdego plakatu 34 x 48 cm.
ZAMARŁA Turnia ściana południowa. Mnich i Mniszek ściany wschodnie. Mapy w pionie. Dwa wielobarwne plakaty-topo. Opracowanie i fotografie Grzegorz Głazek. Wydanie 3 poprawione i uzupełnione. Warszawa Kielce 2014. Wydawcy: Master Topo i Antykwariat Górski FILAR. W zdjęcia wrysowane schematy dróg. Format każdego plakatu 34 x 48 cm. Komplet w wersji składanej.
KOŚCIELEC i Zadni Kościelec. Ściany zachodnie. Mapy w pionie. Wielobarwny plakat-topo. Opracowanie i fotografie: Grzegorz Głazek. Wydanie 3, poprawione i uzupełnione. Warszawa Kielce 2018. Wydawcy: MASTER TOPO & Antykwariat Górski FILAR. Ściany Tatr. Topo nr 5. Plakat w wersji składanej. W obecnym wydaniu liczba dróg i samodzielnych dużych wariantów wynosi 89 (57 na Kościelcu i 32 na Zadnim Kościelcu) i przedstawia ono stan dróg i eksploracji ścian na koniec lata 2017. W stosunku do wydania 2. ze stycznia 2014 roku, łączna ilość dróg wzrosła o 15, przy czym na Zadnim Kościelcu niezależnych dróg przybyło 10. Poprzedni wzrost pomiędzy wydaniami 1. i 2. wynosił 15 dróg, do daje łączny przyrost od 1. do 3. wydania o około 50% (z 59 dróg). Dodatkowo, dzięki ostatniej aktywności eksploracyjnej młodszych Zakopian, wyjaśniły się też przebiegi i wyceny jeszcze 4 dróg, dotąd praktycznie nieznanych, m. in. w górnej prawej części ściany Kościelca (w tym Depresja Dziędzielewiczów i zwłaszcza Książkowe Zacięcie Wojciecha Bryły z połowy lat 1980. – okazały się drogami ładnymi). Na Zadnim Kościelcu pojawiły się też pierwsze drogi o solidnej cyfrze (VII i więcej) oraz projekt około IX-. Przypomniano też tam m.in. nieznaną drogę Kuby Rozbickiego i Jacka Patrzykonta „Zorro reaktywacja” z 2006 roku, której opis dotąd nie był rozpowszechniony. Obecne wydanie topo-mapy Kościelców przedstawia stan dróg z końca lata 2017. Drogi w obecnym wydaniu przenumerowano (teraz osobne numery ma 89 dróg), ale identyfikację linii z wydania 2. ułatwia zachowanie kolorów i typu kreski większości dotychczasowych dróg (czyli np. drogi Dziędzielewicza czy Sprężyna nadal są na czerwono, zaś Wariant H pomarańczowy; warto przypomnieć, że przy przejściu z wydania 1. na 2. zachowano całościową numerację, a nowe drogi uzyskiwały numery typu 11’, 11”, natomiast częściej zmieniano ich kolory i typy linii). Ponadto uporządkowano i dodano nazwy kulminacji w grani (łącznie 9 obiektów, z czego 5 miało już nazwy od Witolda H. Paryskiego, oznaczone tu na topoplakacie „daszkiem”, circumflex, przed nazwą). Podano też dokładne wysokości dla łącznie 14 obiektów w grani. Dodatkowo poidentyfikowano 18 punktów wysokościowych u podnóża skał i na trawersach kończących wspinaczki, co pozwala precyzyjniej określać wysokości ścian i poszczególnych dróg.
KOPA Spadowa (ściana czołowa zachodniego filara). Żabi Mnich od zachodu. Mapy w pionie. Dwa wielobarwne plakaty-topo. Opracowanie i fotografie Grzegorz Głazek. Warszawa Kielce 2015. Wydawcy: Master Topo i Antykwariat Górski FILAR.
Format każdego plakatu 334 x 480 mm.
Komplet w wersji składanej.
Jest dostępna również wersja rolowana.
W komplecie 2 plakaty.
Ściany Tatr TOPO nr 11` oraz Ściany Tatr TOPO nr 13.
Opis dodatkowy do plakatu Kopa Spadowa: Nowe wydanie zasadniczo zmienione, większy format, nowe duże zdjęcie o wielpkrotnie większej rozdzielczości, dodatkowe ujęcie ogólne pokazujące obie ściany (wraz z Żabim Mnichem, podejściami i połączeniami). Blisko 30 dróg i kombinacji klasycznych. Stan dróg, w tym stanowisk zjazdowych na lato 2014. Opis dodatkowy do plakatu Żabi Mnich: Całkowicie nowe opracowanie. Około 30 dróg. Obejmuje także dolne ściany Żabiej Lalki oraz grani Żabiej Lalki. Pokazuje możliwości łączenia wariantów aż do uzyskania połączeń dróg do 250 m wysokości i długości do 10 wyciągów. Mała ilustracja przybliża zejścia i zjazdy z drugiej strony grani. Aktualność danych – lato 2014.
Jedna z najbardziej popularnych, łatwo dostępna, wielka ściana Tatr Słowackich. Rozwikłane przebiegi praktycznie wszystkich mniej znanych wariantów. Blisko 30 dróg na samym Kieżmarskim Szczycie i 8 dróg na południowej ścianie Wideł. Powiększenie najtrudniejszych dróg klasycznych z samym Wielkim Zacięciem i Płytą Pająków. Omówione dokładniej niuanse topografii i zejścia z wierzchołka. Zaznaczone nowsze ringi zjazdowe. Pierwszy raz w literaturze tak dokładnie rozwikłane przebiegi dróg historycznych. Oszacowano wysokość wielu punktów i turniczek w ścianie i masywie.
KIEŻMARSKI Szczyt, ściana południowa (Kežmarský štíit, južná stena). Mapy w pionie. Wielobarwny plakat-topo. Opracowanie i fotografie: Grzegorz Głazek. Warszawa Kielce 2015. Wydawcy: MASTER TOPO & Antykwariat Górski FILAR. wyd.1. Ściany Tatr. Topo nr 14. W zdjęcia wrysowane schematy dróg. Format 48 x 68 cm (B2 w pionie), większy niż zwykle. Plakat w wersji składanej.
MIĘGUSZOWIECKIE i Cubryna wprost od Morskiego Oka. Mapy w pionie. Wielobarwny plakat-topo. Opracowanie i fotografie: Grzegorz Głazek. Warszawa Kielce 2014. Wydawcy: MASTER TOPO & Antykwariat Górski FILAR. wyd.1.
Ściany Tatr. Topo nr 8.
Plakat w rozmiarze XL (B2), Mięguszowieckie i Cubryna (czerwiec 2014), dokładny fotograficzny obraz rozległych urwisk z liniami dróg i zejść.
Topo-plakat przedstawia ponad 90 dróg, linie zejść ze szczytów, w tym zwłaszcza odcinki zejść po stronie południowej oraz wtrawersowania w urwiska i linie zjazdów. Jesienny śnieg podkreśla rzeźbę skalną.
Ponad 90 dróg i ponad 300 nazw, ponad 15 linii z e j ś ć ze szczytów, w tym widoki linii zejść od strony południowej, stan linii zjazdów i zejść na wiosnę 2014; jesienny śnieg podkreśla rzeźbę skalną). Rozwikłane zagadnienia terenowe i warianty na Filarze Mięgusza (grzęda), Pośrednim Mięguszu, Czarnym Mięguszu, górnej części Turni Zwornikowej, zejścia z Mięgusza na Hińczową Przełęcz.
CZOŁÓWKA Mięgusza (ściana czołowa pn. – wsch. filara Mięguszowieckiego Szczytu). Mapy w pionie. Wielobarwny plakat-topo.
Opracowanie i fotografia: Grzegorz Głazek. Wydanie I. Warszawa Kielce 2014. Wydawcy: MASTER TOPO & Antykwariat Górski FILAR. W zdjęcie wrysowane schematy dróg oraz nazwy obiektów fizjograficznych. Plakat w wersji składanej. Master Topo, Czołówka Mięgusza – czyli na wprost werandy schroniska. Jest to pierwsze w ogóle dokładne opracowanie topograficzno-zdjęciowe ściany czołowej filara Mięguszowieckiego Szczytu. Aktualność danych sięga końca roku 2013, jest nawet nowa droga ze stycznia 2014. Podstawą fotomapy jest obraz dużej rozdzielczości, pokazujący całą ścianę i zajmujący pełny obszar plakatu formatu B2 (podwójnego w stosunku do pierwszych map w serii Ściany Tatr). Topo-plakat obejmuje łącznie 25 dróg, 7 znanych kombinacji oraz warianty, w tym kilka dużych i wiele pomniejszych. Zaznaczono linie popularnych zjazdów, w tym niedawno wyposażonych w solidne wklejane kotwy. Rozwikłano też warianty mniej znane, np. w pobliżu początku drogi Filarem (wariant oryginalny opisany w tomie 6 przewodnika WHP pod numerem 890A nie był chodzony od lata 1953 lub wcześniej, omijało go też pierwsze przejście zimowe), zakończenia Czarnego i Szarego Zacięcia aż na górnej krawędzi skał czy teren położony nieco na prawo od środka ściany (Gut, Ładne Kwiatki – ta ostatnia linia nie jest tylko kombinacją, wnosi 60-70 m wymagającego terenu do VII, Prawy Dziadek – tu okazuje się, że droga ta biegnie do samej górnej krawędzi ściany i jest jedną z najwyższych na ścianie). W części tekstowej przedstawiono ogólny opis ściany i jej historii, opis podejść oraz zejść zjazdami i pieszo, listę dróg z podaniem trudności i roku kluczowych przejść. Także z oznaczeniem urody (gwiazdkami) i wyróżnieniem ewentualnego charakteru zimowego (przez dopisanie litery z). Zaznaczono wiele nazwanych formacji w ścianie, z objaśnieniem nazw skróconych, co powinno ułatwić orientację i porozumiewanie się przy opisach. Widok na tę popularną i w praktyce najbliższą Morskiego Oka ścianę jest taki jak wprost z werandy schroniska, co umożliwia porównywanie topo i widoku ściany w pełnym komforcie. Moment zrobienia zdjęcia daje maksimum nasłonecznienia w najbardziej skrytych partiach ściany (zrobiono je w pierwszych dniach lipca, gdy świt jest tylko o kilka minut późniejszy niż umożliwia to najdłuższy dzień w roku – przy dolnym lewym skraju obrazu widać jeszcze głęboki poranny cień, dopiero schodzący ze ściany).
RYSY – zestaw topograficzny, topografická sada, topo & map set. Dokładne zdjęcia z linią szlaków, szczegółowa mapa turystyczna 1:10 000 oraz profil trasy. Najwyższy szczyt Tatr dostępny znakowanym szlakiem. Arkusze nr 1 i 2 z serii „Szczyty Tatr”. Opracowanie całości, kartografia i fotografie: Grzegorz Głazek. Warszawa Kielce 2019. Wydawcy: Master Topo, Antykwariat Górski Filar Kielce. Format 2 razy B3 w pionie (2x 33,4 x 48 cm), w foliowej kieszonce 13×25 cm.
Całość składa się z dwóch arkuszy B3 zadrukowanych obustronnie i złożonych jak mapa, w foliowej kieszonce.
Plakat w wersji składanej.
